REINICIANDO

Xa levo unhas semaniñas sen aparecer por aquí. Pero un descanso non lle vén mal a ninguén. De feito, estou bastante contenta coa continuidade que estou conseguindo este ano no blog e o pequeno xiro que dou. Pronto colgarei unha nova sección que me fai moita ilusión pero que me levará máis tempo de realizar.

E falando de descansar, disto vai esta entrada. Concretamente de REINICIARSE.

Reiniciar ten un significado que me gusta, é como apagar e volver a empezar, como define a  RAE, “cargar de novo o sistema operativo (dun ordenador)”. Pois isto levado ás persoas tampouco está tan tolo de pensar.

Creo que todos necesitamos algunha vez sentarse cun mesmo e pensar as cousas. Pensar en que estamos a facer, que queremos nun futuro, como van as nosas relacións, que novas cousas me gustaría facer... Todo mundo o fai, á súa maneira, pero fano.

É gratificante e axuda a sentirse ben. Como antes dicía, cárgache as pilas e ponche en alerta sobre aquilo que queres cambiar. Porque cambiar non é malo, forma parte de ser persoa. Como vén escoitei unha vez: “a auga estancada remata podre”. E non lle saco razón, pois podes seguir tendo a túa esencia, os teus valores...pero hai que madurar, e non só iso, posto que ao longo da túa vida vas vivindo momentos, coñecendo xente...que che cambia a forma de ver as cousas. E isto como xa dixen, forma parte de ser.

Eu antes era unha rapaza tímida, a veces insegura de min, que lle costaba establecer unha conversa. Hoxe sigo sendo esa rapaza, mais aprendín e comprendín que ninguén é máis ca ninguén, aprendín a sentirme segura co que fago (aínda que a veces sempre entren medos, para que enganar), e sobre todo, aprendín a coñecerme e aceptarme como son, sendo consciente sempre, de todos eses aspectos que me gustaría cambiar.

Como se pode ler ao longo do blog, son unha persoa que me gusta pensar, pensar sobre todo en xeral, e como non, en como son eu como persoa.

En este proceso de reiniciar, agora que xa o fixen (cada cal coa súa maneira), tócame outro verbo que me gusta aínda máis: RENOVAR. Pero isto, xa me da para outra entrada...

Mentres tanto, seguirei co proceso, seguirei no camiño que me levará a conseguir o que me propoña. Porque en maior ou menor medida, se te esmeras en algo e cres nel profundamente, todo se pode conseguir. Créoo fielmente!

Desfrutando da Vida

Cando somos pequenos non somos conscientes de todo o que pasa ao noso arredor. Non temos a penas responsabilidades e o noso fin e pasalo ben, xa sexa cos nosos amigos xogando no patio, coa nosa familia en algún tipo de evento, ou mesmamente sos mentres vemos debuxos animados.

Mais todo iso vai cambiando a medida en que nos facemos maiores. Comezamos a ver de que vai a vida, dos obxectivos que esperan que cumpramos, dese futuro que a fin de contas nos marca a sociedade.

A veces, chegamos a frustrarnos demasiado por non lograr conseguir ese estado de plena felicidade ou de plena gratitude co que estás a vivir. E como se chega a ese estado?

Fácil... Cambiando a mentalidade!

Pois porque a vida é demasiado corta para romperte a cabeza en cousas que non son importantes, ou nas que só imos atopar cousas negativas.

Observándote nun reflexo poderás ver a túa mellor cara

Fai uns anos non sabía que estaría estudiando, mais agora tampouco sei en que vou acabar nun futuro. Iso significa que teña que buscar unha resposta? Pois non, porque hoxe estou facendo isto e mañá non se sabe. Hai que desfrutar do momento, e se che gusta o que estás a facer e de quen te rodeas creo que está máis que claro.


TODOS, temos altibaixos, TODOS en algún momento sentimos algún tipo de “crise de identidade”, TODOS nos sentimos sos en algún momento, TODOS cometemos erros...PERO tamén TODOS vivimos momentos irrepetibles, TODOS atopamos o estado de satisfacción cun mesmo, TODOS chegamos a sentirnos plenamente feliz en un momento determinado!

Basta xa de mirar o lado malo das cousas, que tal se miramos o lado bo?

Ultimamente gústame vivir, e vivo a gusto con este tipo de filosofía: Sempre buscar o positivo! Buscar o positivo do momento, dos sucesos que che ocorren...logo, todo se andará.


Non sei ti, pero eu así consigo sentirme feliz en case tódolos momentos, sentirme ben comigo mesma, co que estou a facer, e co que me queda por vivir. Porque, como tanto se escoita por aí: “A vida só son tres días, e xa vamos polo segundo”, así que, vive a vida, por favor!