Encántanos criticar, mirar e analizar cada detalle, atopando defectos…
E cando se conoce máis profundamente , estes convértense en virtudes.
Sempre se ve o lixo no ollo axeno.
Quizás o problema estea nas modas, quizás estea na nosa mentaliade ou incluso na nosa educación… pensó que é un problema da sociedade.
Teríamos que aceptar que cada un, é como é, tal e como é: Se é gordo ou delgado, se viste de negro ou de cores, se ten o pelo castaño ou verde…
Porque a personalidade ao final atópase no máis profundo
fondo, incluso moita xente non sabe nin como é. Para coñecer a unha persoa moi
ben fai falta moitísimas horas de convivencia continua.
O de fóra, como outras veces dixen, é un simple envoltorio
do cal podemos presumir de moitísimas maneiras pero nunca lle gañará ao
caramelo.Aquela persoa que se aguanto una súa liña, pasando do que lle dixeran, esa persoa recibe a miña máxima enhoraboa
Non podes quedarte prisioneiro do que van a decir porque
senón nunca serás ti.
Se me deixara levar polas "apariencias" pensaría que es un pouco preguiceira, xa que tardas moito en facer unha entrada, non?
ResponderEliminarPero, aparte do anterior, tes toda arazón (e ben expresada, creo)...