Posiblemente se esto se publicou será porque o “temido” fin
do mundo do 21 de decembro non ocorreu.
Nin sequera eses tres días de
escuridade total que se tiña previsto. Esto demostra, unha vez máis, que non
hai que crer todo o que se nos di.
As mentiras
non son boas. Sempre me preguntei, por que unha persoa minte?
Non pasa nada porque algunhas veces digamos algunha “mentira
piadosa”, para salir dun apreto, para facer un chiste, por medos,,,,
Pero cando a mentira se converte en algo constante e diario
é cando é maligna. Moitas veces es consciente de que che están mentindo e segues escoitando. Posiblemente, agora non estaríamos así se non se lle dera vidilla a un mentiroso.
Un mentiroso acaba por creerse as súas propias mentiras, acaba formándose un mundo onde se ve implicada a xente do seu arredor.
O peor dunha mentira é que cando xa a realizaches estarás obligado a inventar moitas máis para soster a certeza da primeira.
Aínda que ten os seus castigos, a un mentiroso non lle creerás nunca, incluso cando diga a verdade.
Toda a mentira ten a súa consecuencia, pero toda verdade tamén ten a súa consecuencia.
A consecuencia é o motivo polo que buscamos a verdade.
Pero non quero levar esto ata un extremo, está claro que o tema do fin do mundo tiña o seu “atractivo” e a xente deulle vidilla ata que se chegou ao día.
Tamén, ás veces, esta clase de “mitos” dá lugar a que a xente fale un pouco e , polo menos, entreternos con algo, incluso cando este algo sepamos, dende un principio, que é todo unha mentira.
